Material aurreratuen etorkizuna: Berrikuntza eta jasangarritasuna industrian

Material berrien garapena funtsezko zutabea da hainbat industria-sektoreren bilakaerarako. Automobilgintza eta aeronautikatik hasita, kontsumo-elektronika, azpiegiturak edo osasuneraino, gehigarriak, estaldurak, erretxinak, pinturak eta tintak hobetzea prozesuak optimizatzeko, eraginkortasuna handitzeko eta ingurumen-inpaktua murrizteko aukera bat da. Gero eta irtenbide jasangarriago eta funtzionalagoen eskariaren aurrean, arlo horretako ikerketa faktore erabakigarria da enpresen lehiakortasunerako.

Aurrerapen oparoenetako bat gehigarri funtzional eta adimendunetan datza. Horiei esker, materialek propietate hobetuak dituzte, hala nola korrosioarekiko erresistentzia, autokonponketarako gaitasuna eta mikrobioen aurkako babesa. Horrek bizitza erabilgarria luzatzen du eta mantentze-beharra murrizten du, eta, horrela, eragiketa-kostuak murrizten dira. Baliabide berriztagarrietan oinarritutako soluzioak integratzeak eta lehengaien kontsumoa optimizatzeak, gainera, garapen horien bideragarritasuna indartzen dute epe luzean.

Estaldura organikoen eta ez-organikoen kasuan, lehentasuna ematen ari zaio oinarri biologikoko eta ur-oinarriko formulazioak garatzeari, eta horrek toxikotasuna eta ingurumen-inpaktua minimizatzen ditu, alternatiba tradizionalekin alderatuta. Sol-gel moduko teknologiei esker, ezaugarri aurreratuak dituzten gainazalak sortu dira, likidoak uxatzetik urradurarekiko erresistentziaraino, eta horrek balioa ematen die jasangarritasuna eta errendimendua faktore erabakigarriak diren sektoreetan.

Gaur egungo beste erronka bat erretxinen birziklagarritasuna da. Material horietako asko berrerabiltzeko ezintasunak hondakinen kudeaketan arazo bat sortzen du hainbat industriatan. Hala ere, berez birziklagarriak diren eta funtzionalitate berriak dituzten erretxinen ikerketari esker, hala nola autokonponketa edo birprozesagarritasuna, ekoizpen-eredu zirkular eta eraginkorragoetarantz aurrera egin dezakegu, konpositeen, itsasgarrien eta estaldura aurreratuen fabrikazioa bezalako sektoreak irauliz.

Digitalizazioa ere eraldatzen ari da materialak diseinatzeko eta inplementatzeko modua. Gainazaletan sentsore eta tinta funtzionalak sartzeak aukera berriak irekitzen ditu manufaktura-industrian. Produktuaren kalitatea monitorizatzen duten ontzi adimendunetatik hasi eta kanpoko estimuluei erantzuteko gai diren egituretaraino, material tradizionalen funtzionaltasuna birdefinitzen ari da teknologia horien integrazioa.

Enpresa mailan, jasangarritasuna eta berrikuntza ez dira aukerakoak, lehiakortasunerako eta hazkunderako faktore erabakigarriak baizik. Irtenbide ekologikoagoetarako trantsizioak erronkak eskatzen baditu ere inbertsioari eta erregulazioari dagokienez, material aurreratuen bilakaera aukera estrategikoa da eraginkortasun operatiboa hobetzeko, merkatuan bereizteko eta gero eta ugariagoak diren ingurumen-eskakizunak betetzeko.

Industriaren etorkizuna errendimendu hobea, balio-bizitza handiagoa eta ingurumen-inpaktu txikiagoa duten materialak erabiltzeko gaitasunaren araberakoa izango da neurri handi batean. Arlo horretako ikerketak, behar tekniko bati erantzuteaz gain, industria jasangarriago, erresilienteago eta berritzaileago bateranzko eraldaketa-eragile gisa kokatzen da.

Miren Blanco eta Amaia Martínez Goitandia, Teknikerreko gainazalen eta nanoteknologien Kimikako ikertzaileak