Medikuntza pertsonalizatua errehabilitazioan, robotikari esker

1974an ateak ireki zituenetik, Toledoko Paraplegikoen Ospitale Nazionala (PON) Espainian bizkarrezur muineko lesioaren tratamenduan aritzen den ospitale publikoa da, eta Espainiako Gobernuko Osasun Ministerioak erreferentzia nazionaleko zentro gisa aitortu du. Elkarrizketa honetan, Carolina Redondok, ospitaleko Medikuntza Fisiko eta Errehabilitazio Zerbitzuko medikuak, teknologia berriek errehabilitazioaren arloan izan duten bilakaeraz, teknologia horiek ezartzeko gakoez eta etorkizunean izango dituzten erronkez hitz egin digu, teknologia robotikoen erabilera nabarmenduz.

1.- Zure zentroa aitzindaria izan da errehabilitazio-sistema berrien erabileran. Nola baloratzen duzu egungo egoera? Zein dira gaur egungo erronkak paziente paraplegikoen errehabilitazioan?

Paraplegikoen Ospitale Nazionalak berrikuntzaren aldeko apustua egin du beti, eta horregatik da oinarrizkoa teknologia berriak txertatzea tratamendu-programen garapenean. Gaur egun, tratamendu robotikoko eta errealitate birtualeko unitate bat dugu, terapia horien onurak modu zentralizatuan aprobetxatzeko.

Bizkarrezur-muineko lesioa tratamendu fisikoaren ikuspegitik maneiatzea hurbilketa desberdinen konbinazio bat da. Ebidentziaren arabera, konbinazio horri esker da eraginkorragoa (indarraren lana, plastikotasuna...).

Ikuspegi horretatik lan egitea errazten duten unitateak edukitzea da neuroerrehabilitazioaren erronketako bat. Beste erronka garrantzitsu bat estrategia robotikoei laguntzen joan ahal izatea da, hau da, ikerketak klinikoen eskura jartzen duen elektroestimulazioari laguntzen joan ahal izatea.

2.- Nola lagun dezakete teknologia robotikoek erronka horiei aurre egiten?

Terapia robotikoek aukera ematen dute nerbio-sistema zentralak kalitatean eta kopuruan jasotzen dituen estimuluak optimizatzeko, eta horrek oinarrizko neuroplastikotasunaren lana errazten du, baldin eta hobekuntza neurologikoa sustatu nahi bada.

3.- Zure ustez, zeintzuk izan behar dira teknologia horiek osasun-sistemetan eta, zehazki, errehabilitazio-prozesuetan eraginkortasunez txertatu ahal izateko gakoak?

Sistema robotiko gehienen kostuaren ondorioz, sistema horiek ez dira erraz eskuratzeko modukoak. Horretan, errealitate birtuala robotikaren aurretik doa; izan ere, gaur egun badira kostu txikiko sistemak, paziente gehiagorekin lan egiteko eta telemedikuntzan erabiltzeko aukera ematen dutenak.

4.- Etorkizuneko zer joera aurreikusten dituzu arlo horretan?

Eskatu ahalako medikuntzara hurbiltzea da joera. Robotikak aukera ematen digu modu zehatzagoan egokitzeko paziente bakoitzaren beharretara, eta hori oso garrantzitsua da bizkarrezur-muineko lesioa duten pertsona guztietan, lesioaren aldakortasuna oso handia baita, eta bizkar-muineko lesioaren ezaugarrien mende ez ezik, lesio hori duten pertsonen egoera klinikoaren mende ere badago.

5.- Zure ustez, nola lagun dezakete "Human-Centered Health Technologies" jardunaldiek laguntza-eremu hori bultzatzen?

Jardunaldi hauek bezain garrantzitsuak diren foro profesional guztiek balioko dute, zalantzarik gabe, gure ikuspegiak aberastuko dituzten ezagutzen trukea errazteko eta erabiltzailea ardatz duten sistemak garatzen laguntzeko. Horregatik, garrantzitsua da sektoreko eragile guztiak batzea, elkarrekin arraunean jarraitzeko eta pazienteen premietara bideratzeko.

6.- Zer lor dezake ekosistema soziosanitarioak jardunaldi horietara joanda?

Diziplinartekotasuna gero eta ohikoagoa den ingurune profesional batean, profesionalok zer egiten dugun jakiteak ikuspegi globala lortzen laguntzen du denbora gutxian. Ikuspegi horrek ikuspegi berriekin aberastuko ditu profesional guztiak.