Sentsore sareak
Sentsore-sareak gailu autonomoak dira, eta lankidetzan egiten dute lan giroko edo ingurune zehatz bateko informazioa biltzeko. Sareko elementu bakoitza nahiko merkea da, eta, normalean, haririk gabe komunikatzen da; beraz, sistema malgua da, eta erraz instalatzen da kopuru handitan.
Haririk gabeko sentsore-sareak (ingelesez, Wireless Sensor Networks edo WSN) gailu autonomoz osatuta daude. Gailuok interesgune batean zehar banatuta daude, eta haien helburua da parametro fisikoak edo girokoak monitorizatzea, hala nola tenperatura, soinua, bibrazioak, presioa, mugimendua edo agente kutsatzaileak.Gauzen Interneta (IoT) inplementatzeko, teknologia gakoetako bat da.
Gailuek elkarlanean jarduten dute datuak biltzeko eta datuok kolektore zentral batera bidaltzeko. Horretarako, komunikazio-ibilbiderik onena hautatzen dute (gailutik gailura) sarean zehar, helmugara iritsi arte. Sarritan, sentsore-sareak bi noranzkokoak izaten dira; horrek aukera ematen du gailuak konfiguratzeko, komandoak bidaltzeko edo inguruan eragiteko. Azken kasu horretan, WSAN deitzen zaie sareei (ingelesez, Wireless Sensors and Actuator Networks).
Sentsore-sareen ezaugarri interesgarrienetako bat da gutxi kontsumitzen dutela, autonomia handia ematen baitzaie gailuei (normalean, 5 eta 10 urte bitarte). Horri esker, sentsoreak oso irisgarriak ez diren kokapenetan ere heda daitezke, baita egituren barruan txertatu ere. Gainera, energy harvesting teknologiak (ingurunetik energia biltzekoak) gehitzen baditugu, gailuaren autonomia mugagabea izan daiteke.
Hala ere, sentsore-sareen oztopo handienetako bat da zailak direla hedatzen eta kudeatzen. TEKNIKERen, Plug&Play&Forget filosofia definitu dugu; hala, adituak ez diren erabiltzaileek kudea ditzakete sentsore-sareak.